بگذار سخن بگویم...

بگذاررسخن بگویم... 

 رویای من(f): بگذار سخن بگویم ، بگذار تهی شوم از درد
 

که گفتن خوب است و از تو گفتن خوشتر

هر چند که آئینه ی کلام مرا بر مهتابی باورت نخواهی نشاند !
 

بگذار سخن بگویم حتی نخواهی و نشنوی 

ورنه کدام کوه به تنهایی ، مرا باور خواهد کرد ؟

اینک منم پر از شکستن و سوختن
 

با کوله باری از مصیبت و شیون

ببین چه تلخ ایستاده ام بر استوار تنهایی خویش
 

با بازوانی که مرز های توانستن را نمیشناسد .