اشتباه من این بود
هرجا رنجیدم لبخند زدم
فکر کردند،درد ندارم
سنگین تر زدند ضربه ها را
همه خاک جهان را به وجب باید جست
تا همانند تویی پیدا کرد
همه نسل اهورایی را
همه فلسفه گوهای مسیحایی را
و تمام هستی پاک خداوندی را
به وجب باید جست
تا همانند تویی پیدا کرد
و چه نزدیکی تو
همچنان فاصله مژه بر چشم
که دگر جستن دنیا عبث و بیهوده است
با خودم میگویم :
بی تو ماندن اینجا
یا که خواندن از عشق
به مثال خنده بر مرگ گل است
پس دگر باید رفت
چون تو را من دارم
که تو خفته در میان قلبم هستی.